1 dag overtijd

Het is wel duidelijk dat het te goed is in mijn baarmoeder. De baby heeft alles behalve zin om eruit te komen terwijl wij juist willen dat hij van zich laat voelen.

Gisteren hebben we de namiddag doorgebracht op de Blaarmeersen, gisterenavond hebben we nog wat badminton gespeeld. We worden steeds beter. Een mens moet iets doen om de tijd te verdrijven.

Ondertussen zetten we onze opruimacties verder en kunnen we deze middag nog eens naar het containerpark rijden.

Nog 1 dag?

De baby is uitgerekend voor morgen. Helaas denk ik niet dat hij/zij morgen van zich zal laten voelen, laat staan horen...

Vanmiddag zijn we toch eens langs geweest op het verloskwartier omdat ik toch een aantal symptomen heb van bijna moeten bevallen: heel veel harde buiken, wat rugpijn en minder beweging. Na een half uur aan de monitor en inwendig onderzoek (amper 1 cm opening) is het verdict: de baby komt nog niet en zijn hartslag is hevig genoeg. Hij/zij is dus bezig met zijn 'winterslaap' om de bevalling goed door te komen maar we moeten gewoon geduld hebben, heel veel geduld.

We zijn dan maar beginnen spelen met waterballonnen en daar was het verdict ook duidelijk: ik kan niet goed vangen want de meeste waterkanonnen ontploften op mij. Morgen opnieuw een warme dag vol wachten, de waterballonnen staan klaar!

Het ziet er niet naar uit dat Bart (vandaag 27 jaar...) papa zal worden op zijn verjaardag of het zou nu al heel snel moeten gaan. Ik voel me niet anders dan andere dagen maar we worden wel met de dag ongeduldiger. De voorbije weken heb ik al 2 ananassen verorberd maar geen succes. Voorlopig zit het weer niet goed mee om te badmintonnen dus dat kan ons ook niet helpen. Nog 4 keer slapen en dan is onze baby uitgerekend en volgens de buurvrouwen duurt het wachten dan nog langer ... Nooit gedacht dat de tijd zo traag vooruit kon gaan!

Het lijkt wel of deze maand een jaar lang duurt. Als je ergens op zit te wachten sluipt de tijd voorbij. Ondertussen wordt onze omgeving ook wat zenuwachtig want het aantal telefoontjes van familie en vrienden gaat naar omhoog. Iedere keer dat ik mijn voordeur opendoe is er wel ergens een nieuwsgierige buur die vraagt of het er nu nog steeds inzit.

Ik heb wel al 1 cm opening maar op zich stelt dat niet zoveel voor. Ik kan daar nog weken mee rondlopen.

Gisterenavond hebben we wat gebadmintond en gevolleyd om het wat te stimuleren, maar het heeft nog niets extra's teweeg gebracht in mij, alleen een merkwaardig rustige baby deze nacht. Hij/zij zal ook doodmoe geweest zijn.

We wachten allen vol ongeduld...

De laatste loodjes wegen het zwaarst zeker?

Ik ben ongelooflijk moe en mijn maag zit ergens waar ik ze veel te goed kan voelen. Veel meer dan liggen en naar het toilet gaan doe ik dus niet. Ik kan daar wel van genieten want de afgelopen maanden waren veel te druk om leuk te zijn.

Positief is wel die nestdrang. Eindelijk is onze zolder opgeruimd en zelfs mijn bureau is weer toonbaar... Onze baby zal dus in een proper huisje terecht komen.

Het komt steeds dichterbij... Dat kan je ook zien op deze foto.

Gisteren nog op bezoek geweest bij de dokter. Resultaat: een baby van waarschijnlijk 3kg - 3kg300. Serieuze baby dus. Ik heb van heel weinig zaken last dus hebben we vanavond een beetje badminton gespeeld. Ook al gaat het moeizaam, ik moet niet onderdoen voor mijn lieftallige echtgenoot!

Tot verder nieuws!